Mecnun hastalanmış, ateşler için yanıyordu. Yakınları, başında kaygıyla bekleşiyordu. Aşk belasıyla kendini yitirmiş olan bu çilekeş adamın acısını paylaşmaya çalışıyordu. Hekim gelir ve muayene ettikten sonra, "Damardan kan alacağım" der. Kolunu bağlayarak işe koyulur. Mecnun güçlükle, "Hayır, hayır!" der. "Bırak doktor, buna izin veremem." Hekim: "Durumun iyi değil, hastalığın ilerlerse çaresiz kalabiliriz" der.
Mecnun: "Üzgünüm" der. "Buna izin veremem!"
"Neden ama?" diye sorar, Hekim. "Yoksa korkuyor musun? Sen ki çölün vahşilerinden korkmazdın..."
Mecnun: "Korkum neşterden değil!" dedi. "Benim varlığım Leyla ile dolu. Kolumu yararken onun incinmesinden korkuyorum.
Perş. Tem. 03, 2008 11:59 am
